صفحات یتیم (Orphan Pages) یکی از مشکلات رایج در ساختار سایت‌ها هستند که اغلب به‌طور غیر عمدی ایجاد می‌شوند. این صفحات به دلیل نداشتن لینک داخلی از سایر صفحات سایت، به نوعی از چرخه تعاملات سایت خارج می‌شوند. در این شرایط، نه کاربران به راحتی می‌توانند به آن‌ها دسترسی پیدا کنند و نه ربات‌های موتور جستجو قادر به شناسایی و ایندکس کردن آن‌ها خواهند بود. این موضوع می‌تواند به سئو سایت آسیب بزند و موجب کاهش کارایی و دید صفحات مهم شود. در این مقاله، به بررسی دلایل ایجاد صفحات یتیم، تاثیر آن‌ها بر سئو و راه‌های شناسایی و رفع این صفحات پرداخته خواهد شد.
منظور از صفحه یتیم یا Orphan Page چیست؟
به صفحاتی در یک وب‌سایت صفحه یتیم یا Orphan Page گفته می‌شود که هیچ‌گونه لینک داخلی از سایر صفحات سایت به آن‌ها داده نشده است. این صفحات به‌صورت مستقل در ساختار کلی وب‌سایت قرار گرفته‌اند و برخلاف سایر صفحات، هیچ مسیر مشخصی از صفحات دیگر به آن‌ها ختم نمی‌شود. به همین دلیل نه کاربران هنگام مرور عادی سایت آن‌ها را پیدا می‌کنند و نه خزنده‌های موتورهای جستجو (مثل گوگل) هنگام ایندکس‌کردن سایت به‌راحتی به آن‌ها دسترسی پیدا خواهند کرد.
در بسیاری از مواقع، این صفحات به‌صورت ناخواسته و بدون برنامه‌ریزی ایجاد می‌شوند. برای مثال هنگام انتشار یک محتوای جدید بدون لینک‌دهی به آن، یا هنگام حذف لینک‌هایی که قبلاًبه یک صفحه خاص اشاره داشته‌اند. به‌مرور زمان این صفحات از مسیر ارتباطی سایت خارج شده و اصطلاحا «یتیم» باقی می‌مانند.
وجود چنین صفحاتی در یک وب‌سایت معمولا به‌عنوان نشانه‌ای از ضعف در معماری اطلاعات، مدیریت محتوا و استراتژی لینک‌سازی داخلی در نظر گرفته می‌شود. این ضعف می‌تواند موجب افت عملکرد سئو، کاهش تجربه کاربری، و همچنین دشواری در ایندکس شدن محتوای مفید سایت شود؛ زیرا صفحات یتیم از چرخه جریان اعتبار (Link Juice) و بازدیدهای طبیعی خارج می‌مانند و عملاً در حاشیه قرار می‌گیرند.
چرا وجود صفحات یتیم برای سئو سایت مضر است؟
زمانی که یک صفحه در وب‌سایت به‌صورت یتیم باقی بماند و هیچ‌گونه لینک داخلی از سایر صفحات سایت به آن داده نشود، عملاً از جریان لینک‌دهی داخلی سایت بی‌بهره خواهد بود. این موضوع باعث می‌شود آن صفحه نتواند اعتباری از صفحات دیگر دریافت کند و از دید الگوریتم‌های گوگل، که به ساختار لینک‌دهی داخلی توجه زیادی دارند، ارزش و اولویت کمتری پیدا کند. در نتیجه، گوگل ممکن است آن صفحه را به عنوان یک صفحه کم‌اهمیت یا حتی غیرضروری شناسایی کند.
علاوه بر این، ربات‌های خزنده گوگل با دنبال‌کردن لینک‌های داخلی به صفحات مختلف سایت دسترسی پیدا می‌کنند. وقتی لینکی به صفحه‌ای وجود نداشته باشد، احتمال دیده شدن آن توسط خزنده‌ها کاهش می‌یابد یا حتی ممکن است به‌کلی از روند خزش (Crawling) خارج شود. این اتفاق باعث می‌شود که آن صفحه دیرتر یا اصلا ایندکس نشود و حتی اگر ایندکس هم شده باشد، در نتایج جستجو رتبه بسیار پایینی کسب کند. بنابراین، وجود صفحات یتیم می‌تواند به‌شدت بر عملکرد سئوی سایت تأثیر منفی بگذارد و موجب هدررفت منابع ارزشمند محتوایی شود.
دلایل ایجاد صفحات یتیم در سایت
صفحات یتیم معمولا به دلایل زیر در سایت‌ها ایجاد می‌شوند:
۱. انتشار محتوای جدید بدون لینک‌دهی از صفحات موجود
یکی از رایج‌ترین دلایل ایجاد صفحات یتیم، افزودن یا انتشار محتوای جدید در سایت است بدون اینکه از سایر صفحات موجود لینکی به آن داده شود. در بسیاری از مواقع، نویسنده یا مدیر محتوا فقط به انتشار مقاله یا محصول جدید بسنده می‌کند و آن را در ساختار داخلی سایت جای نمی‌دهد. این کار باعث می‌شود صفحه جدید در هیچ‌کدام از مسیرهای پیمایش سایت ظاهر نشود.
در نتیجه، کاربرانی که از طریق منوها یا لینک‌های داخلی در حال گشت‌وگذار در سایت هستند، هرگز به آن صفحه هدایت نمی‌شوند و از آن مهم‌تر، ربات‌های خزنده گوگل نیز ممکن است موفق به شناسایی آن نشوند. این موضوع تأثیر مستقیمی بر عملکرد سئو و دیده شدن محتوای جدید خواهد داشت.
۲. حذف لینک‌های داخلی به صفحات خاص
در برخی موارد، لینکی که پیش‌تر از صفحات دیگر سایت به یک صفحه خاص داده شده بود، به دلایل مختلف مانند به‌روزرسانی محتوا یا تغییرات در ساختار مقاله‌ها حذف می‌شود. اگر آن صفحه تنها از یک یا دو مسیر به سایت متصل بوده و تمام لینک‌ها به آن حذف شوند، در عمل آن صفحه به‌صورت یتیم در خواهد آمد. این اتفاق ممکن است ناخواسته رخ دهد اما پیامد آن جدی است؛ چرا که چنین صفحه‌ای از سیستم ارتباطات داخلی سایت خارج می‌شود و ارزش سئوی آن به‌مرور کاهش می‌یابد. اگر این وضعیت شناسایی نشود، صفحات با محتوای مهم نیز ممکن است به‌طور ناخواسته به حاشیه بروند و از دید موتورهای جستجو مخفی بمانند.
۳. مهاجرت ناقص سایت یا طراحی مجدد بدون بازنگری ساختار لینک‌ها
طراحی مجدد وب‌سایت یا مهاجرت آن به یک سیستم مدیریت محتوا (CMS) جدید، فرآیندی حساس و پیچیده است. در صورتی که این تغییرات بدون توجه به بازسازی ساختار لینک‌های داخلی انجام شود، احتمال زیادی وجود دارد که برخی صفحات از مسیرهای قبلی جدا شده و بدون لینک باقی بمانند. به‌خصوص اگر آدرس صفحات تغییر کند یا منوها و دسته‌بندی‌ها به‌روزرسانی شوند، ممکن است لینک‌دهی به برخی صفحات قدیمی حذف شود.
نتیجه این بی‌توجهی، تولید تعداد زیادی صفحه یتیم است که حتی ممکن است شامل صفحات کلیدی و پرمحتوا باشند. از این‌رو، در هر فرآیند بازطراحی یا مهاجرت، بررسی و بازسازی کامل لینک‌های داخلی باید در اولویت قرار گیرد.
۴. ایجاد صفحات فرود (Landing Page) اختصاصی برای کمپین‌ها بدون اتصال به ساختار سایت
صفحات فرود یا لندینگ‌پیج‌ها معمولا برای کمپین‌های تبلیغاتی، ایمیل مارکتینگ یا تبلیغات کلیکی ساخته می‌شوند. این صفحات اغلب به‌صورت مستقل طراحی می‌شوند تا تمرکز کاربر فقط روی یک پیشنهاد یا هدف خاص قرار گیرد. اما در بسیاری از مواقع، این صفحات به ساختار سایت (مثلا منو، دسته‌بندی‌ها یا دیگر مقالات) متصل نمی‌شوند. اگر پس از اتمام کمپین هم این صفحات بدون لینک داخلی باقی بمانند، تبدیل به صفحات یتیم خواهند شد.
با اینکه ممکن است لندینگ‌پیج‌ها همچنان دارای ارزش باشند یا حتی بازدیدهایی از منابع خارجی داشته باشند، اما از دیدگاه سئو چون بخشی از شبکه داخلی سایت نیستند، توسط گوگل کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند و به‌مرور زمان عملکرد آن‌ها تحلیل می‌رود.
معرفی ابزارهای شناسایی صفحات Orphan
برای یافتن صفحات یتیم، از ابزارهای حرفه‌ای و تحلیلی استفاده می‌شود. برخی از مهم‌ترین این ابزارها عبارت‌اند از:
Screaming Frog SEO Spider: برای کراول کامل سایت و مقایسه با لیست صفحات موجود در سایت‌مپ.
Ahrefs یا Semrush: برای شناسایی صفحاتی که بک‌لینک دارند اما لینک داخلی ندارند.
JetOctopus یا Sitebulb: برای گزارشات تخصصی صفحات یتیم و لینک‌دهی داخلی.
چگونه صفحات یتیم را شناسایی کنیم؟
برای شناسایی صفحات یتیم در یک وب‌سایت، ابتدا باید یک نمای کامل و دقیق از تمام صفحات موجود در سایت به دست آورده شود. این کار معمولا با استخراج لیستی از تمامی URLهای سایت آغاز می‌شود؛ لیستی که شامل داده‌های موجود در فایل سایت‌مپ (Sitemap.xml)، ابزار گوگل سرچ کنسول و سایر منابع نظارتی باشد. در این مرحله هدف این است که هیچ صفحه‌ای از قلم نیفتد؛ حتی آن‌هایی که ممکن است به‌صورت دستی ایجاد شده یا در بخشی از سایت پنهان مانده باشند.
پس از تهیه این لیست جامع، باید آن را با داده‌های حاصل از خزیدن (Crawl) داخلی سایت مقایسه کرد؛ یعنی بررسی شود که کدام صفحات از طریق لینک‌های داخلی قابل دسترسی هستند و کدام‌ها نیستند. ابزارهایی مانند Screaming Frog یا Sitebulb یا Ahrefs می‌توانند این فرایند را تسهیل کنند و ارتباط بین صفحات را از نظر ساختار لینک‌دهی داخلی مشخص سازند.
در این مقایسه، صفحاتی که در لیست کلی URLها (مثلا در سایت‌مپ یا سرچ کنسول) موجود هستند اما در گزارش خزنده‌ها هیچ لینک ورودی از سایر صفحات به آن‌ها ثبت نشده، به‌عنوان «صفحات یتیم» یا Orphan Pages شناخته می‌شوند. این یعنی هیچ‌گونه پیوندی از داخل سایت به این صفحات وجود ندارد و به همین دلیل از نظر سئو و قابلیت کشف، در موقعیت ضعیفی قرار دارند. شناسایی این صفحات اولین گام برای اصلاح ساختار لینک‌سازی داخلی و جلوگیری از اتلاف اعتبار سئو در سایت است.
روش‌های رفع ارور Orphan Page در سایت
پس از شناسایی صفحات یتیم، باید برای رفع آن‌ها اقدام شود. روش‌های پیشنهادی عبارت‌اند از:
۱. افزودن لینک داخلی به صفحات یتیم از صفحات مرتبط
یکی از ساده‌ترین و مؤثرترین راه‌ها برای رفع صفحات یتیم، ایجاد لینک داخلی از دیگر صفحات موجود سایت به آن‌هاست. برای این کار، ابتدا باید محتوای صفحات یتیم بررسی شود تا مشخص گردد با کدام موضوعات و صفحات موجود در سایت ارتباط معنایی دارند. سپس می‌توان در متن مقالات، محصولات یا حتی صفحات دسته‌بندی به شکل طبیعی و مرتبط لینک‌هایی به این صفحات یتیم افزود.
این کار نه تنها باعث می‌شود آن صفحات به ساختار داخلی سایت متصل شوند، بلکه اعتبار (Link Equity) نیز به آن‌ها منتقل می‌شود. همچنین از نگاه گوگل، وجود لینک داخلی به یک صفحه نشانه‌ای از اهمیت آن در ساختار سایت است و شانس ایندکس شدن و کسب رتبه برای آن صفحه را به‌مراتب افزایش می‌دهد. این روش، به‌خصوص برای صفحاتی با محتوای ارزشمند که به‌صورت اتفاقی یتیم مانده‌اند، بسیار مؤثر است.
۲. قرار دادن صفحات یتیم در منو، فوتر یا بخش‌های دسته‌بندی
صفحات مهم و دائمی که در بخش‌هایی مانند منوهای اصلی، فوتر یا دسته‌بندی‌های موضوعی جای می‌گیرند، به‌طور طبیعی در معرض دید کاربران و خزنده‌های گوگل قرار دارند. در صورتی که صفحه‌ای یتیم شناسایی شود و محتوای آن از اهمیت بالایی برخوردار باشد، می‌توان آن را در یکی از این بخش‌ها اضافه کرد.
برای مثال، اگر یک صفحه آموزشی درباره‌ی خدمات سایت ایجاد شده اما لینک‌دهی داخلی ندارد، افزودن آن به فوتر یا منوی راهنمای سایت می‌تواند باعث شود همیشه در دسترس باقی بماند. همچنین افزودن صفحات یتیم به لیست‌های دسته‌بندی یا برچسب‌گذاری (Tagging) مناسب نیز روش مؤثری است؛ چرا که باعث می‌شود آن‌ها در صفحات آرشیوی سایت ظاهر شوند. این اقدام هم‌زمان باعث بهبود ناوبری سایت و تجربه کاربری نیز می‌شود.
۳. به‌روزرسانی محتواهای قدیمی با لینک‌دهی به صفحات جدید
محتواهای قدیمی سایت معمولا دارای ترافیک ارگانیک یا جایگاه ثابتی در نتایج جستجو هستند. به همین دلیل، به‌روزرسانی آن‌ها با هدف لینک‌دهی به صفحات یتیم، یک استراتژی هوشمندانه برای تقویت ساختار سایت است. در این روش، با بازبینی مقالات و صفحات قدیمی، می‌توان جملات یا بخش‌هایی را یافت که با موضوع صفحات یتیم مرتبط هستند. سپس می‌توان لینک‌هایی را در همان بخش‌ها به‌صورت طبیعی اضافه کرد.
این کار نه‌تنها موجب رفع یتیم بودن صفحه هدف می‌شود، بلکه سیگنال تازه‌سازی (Freshness) به گوگل منتقل می‌کند و ممکن است باعث افزایش رتبه صفحه مبدأ نیز شود. ضمن اینکه از نظر کاربران هم مفید خواهد بود؛ چون اطلاعات بیشتری در اختیارشان قرار می‌گیرد و زمان ماندگاری در سایت نیز افزایش می‌یابد.
۴. ریدایرکت ۳۰۱ به نزدیک‌ترین صفحه مرتبط
برخی صفحات یتیم ممکن است ارزش نگه‌داری نداشته باشند. مثلا به دلیل محتوای قدیمی، ناقص یا تکراری. در چنین مواردی به جای تلاش برای احیای آن‌ها، بهتر است به نزدیک‌ترین صفحه مرتبط در سایت ریدایرکت شوند. انجام ریدایرکت ۳۰۱ به این معنی است که به موتورهای جستجو اعلام می‌شود آدرس فعلی برای همیشه به آدرس جدید منتقل شده است. این کار باعث می‌شود اعتبار صفحه قبلی (در صورت وجود) به مقصد منتقل شده و کاربران نیز تجربه بهتری داشته باشند.
توجه به این نکته ضروری است که صفحه مقصد باید از نظر موضوعی بیشترین شباهت را با صفحه یتیم داشته باشد تا از بروز سردرگمی یا نارضایتی کاربران جلوگیری شود. استفاده‌ی هوشمندانه از ریدایرکت ۳۰۱ در پاک‌سازی ساختار سایت و حفظ انسجام آن نقش کلیدی ایفا می‌کند.
تفاوت صفحه یتیم با صفحه Dead-End چیست؟
صفحه Dead-End به صفحه‌ای گفته می‌شود که برخلاف صفحات معمولی، هیچ لینک خروجی به صفحات دیگر سایت ندارد. به عبارتی، وقتی کاربر یا خزنده وارد این صفحه می‌شود، هیچ راهی برای ادامه حرکت در سایت نمی‌یابد. این صفحات به‌صورت بن‌بست عمل می‌کنند؛ به‌گونه‌ای که کاربران قادر به پیدا کردن صفحات دیگر یا برگشت به بخش‌های اصلی سایت نیستند.
در مقایسه، صفحه یتیم به‌طور خاص به صفحاتی اطلاق می‌شود که هیچ لینک داخلی از صفحات دیگر سایت به آن‌ها داده نشده است. این صفحات وارد ساختار سایت نمی‌شوند و ممکن است به دلیل فقدان لینک‌دهی داخلی، توسط کاربران یا ربات‌های موتور جستجو به‌راحتی قابل کشف نباشند.
تفاوت اصلی میان صفحه یتیم و صفحه Dead-End در نحوه عملکردشان در ساختار سایت است. صفحه یتیم در ابتدا به ساختار لینک‌های داخلی متصل نمی‌شود، در حالی که صفحه Dead-End به ساختار سایت متصل است، اما هیچ لینک خروجی از آن به صفحات دیگر وجود ندارد. در واقع، صفحه یتیم هیچ‌گاه به صفحه Dead-End تبدیل نمی‌شود مگر اینکه هیچ لینکی به آن داده نشود و در نهایت به بن‌بست برسد.
وجود صفحات Dead-End می‌تواند تجربه کاربری را کاهش دهد و همچنین از نظر سئو، این صفحات باعث ایجاد مشکلاتی برای ایندکس شدن سایت خواهند شد، زیرا هیچ پیوندی از این صفحات به سایر بخش‌های سایت نمی‌رود. از طرف دیگر، صفحات یتیم ممکن است شانس ایندکس شدن کمتری داشته باشند، اما به‌طور معمول مسیرهای دسترسی بیشتری از داخل سایت به آن‌ها وجود دارد.
تفاوت بین صفحات یتیم و صفحات بی‌ارزش (Thin Content)
در حالی‌که صفحات یتیم ممکن است محتوای باارزش و مفیدی داشته باشند، ولی به دلیل عدم وجود لینک داخلی، از دسترس کاربران و موتورهای جستجو خارج می‌شوند، صفحات بی‌ارزش (Thin Content) عموما دارای محتوای بسیار ضعیف، سطحی، کپی‌شده یا غیر اصیل هستند. این صفحات معمولا فاقد ارزش افزوده برای کاربر هستند و ممکن است به طور خاص اطلاعات جدید یا مفیدی ارائه ندهند. بنابراین، حتی اگر یک صفحه یتیم ممکن است محتوای عالی و معتبر داشته باشد، به دلیل عدم لینک‌دهی داخلی و ناتوانی در دیده شدن توسط گوگل، هیچ ارزشی از نظر سئو نخواهد داشت.
از سوی دیگر، صفحات بی‌ارزش به دلیل محتوای ضعیف و سطحی که ممکن است هیچ کمکی به نیاز اطلاعاتی کاربران نکند، نمی‌توانند رتبه‌بندی مناسبی از موتورهای جستجو دریافت کنند. این صفحات دارای تعداد بسیار کمی کلمات، تکرارهای بی‌فایده یا محتوای کپی‌شده از سایر منابع هستند که به‌طور مستقیم به رتبه‌بندی سایت آسیب می‌زند. بنابراین حتی اگر یک صفحه به صورت داخلی لینک‌دهی شود اما محتوای آن ضعیف و بی‌ارزش باشد، به جای افزایش اعتبار سایت، ممکن است موجب کاهش کیفیت کلی سایت شود.
لازم به ذکر است که یک صفحه می‌تواند هم یتیم باشد و هم بی‌ارزش؛ یعنی ممکن است هیچ‌گونه لینک داخلی به آن داده نشود و هم‌زمان محتوای آن هم ضعیف و بی‌فایده باشد. اما این دو اصطلاح کاملاً متفاوت هستند و نباید آن‌ها را هم‌معنی دانست. صفحه‌ای ممکن است محتوای غنی و معتبر داشته باشد، ولی به دلیل عدم وجود لینک‌های داخلی، به‌عنوان یک صفحه یتیم در نظر گرفته شود، در حالی که صفحه‌ای دیگر ممکن است دارای محتوای ضعیف باشد و به‌طور طبیعی هیچ‌کدام از این مشکلات را نداشته باشد، اما همچنان از نظر سئو بی‌ارزش محسوب می‌شود.
اهمیت لینک‌سازی داخلی برای جلوگیری از Orphan Page
لینک‌سازی داخلی یکی از مؤثرترین و حیاتی‌ترین راهکارها برای رفع مشکل صفحات یتیم و بهبود ساختار سایت است. این روش نه تنها در ارتقای سئو سایت نقش اساسی دارد، بلکه به ساختار سایت کمک می‌کند تا برای خزنده‌ها و کاربران به‌طور مؤثرتر و قابل درک‌تر سازماندهی شود. در واقع، لینک‌دهی داخلی به‌عنوان ابزاری برای ایجاد ارتباط منطقی و طبیعی میان صفحات مختلف سایت عمل می‌کند و به همین دلیل، می‌تواند به‌طور مستقیم از ایجاد صفحات یتیم جلوگیری کند.
در این راستا، اولویت اول در رفع مشکل صفحات یتیم، ایجاد لینک‌های داخلی معتبر و مناسب به صفحات مختلف سایت است. این لینک‌ها باید به‌طور طبیعی و منطقی در متن صفحات مختلف قرار داده شوند تا به خزنده‌ها کمک کنند تا به راحتی صفحات مختلف را پیدا کرده و ایندکس کنند. علاوه بر این، ایجاد ساختار لینک‌دهی داخلی منظم و هدفمند باعث می‌شود که صفحات مهم‌تر سایت از اعتبار بیشتری برخوردار شوند و به‌طور کلی ساختار سایت بهبود یابد. این موضوع نه تنها از ایجاد صفحات یتیم جلوگیری می‌کند، بلکه تجربه کاربری را نیز بهبود می‌بخشد؛ چرا که کاربران به راحتی می‌توانند به صفحات مرتبط و مورد نظر خود دسترسی پیدا کنند.
آیا صفحات یتیم ایندکس می‌شوند؟ بررسی از دید ربات‌های گوگل
در بسیاری از موارد، صفحات یتیم نمی‌توانند توسط گوگل ایندکس شوند؛ زیرا این صفحات فاقد مسیرهای مشخصی برای خزیدن و دسترسی هستند. به عبارت دیگر چون هیچ لینک داخلی از سایر صفحات سایت به آن‌ها داده نمی‌شود، خزنده‌های گوگل به راحتی نمی‌توانند این صفحات را پیدا کنند و به آن‌ها دسترسی داشته باشند. موتورهای جستجو از طریق لینک‌های داخلی موجود در صفحات مختلف سایت به صفحات دیگر دسترسی پیدا می‌کنند. اما وقتی صفحه‌ای یتیم باشد و هیچ‌گونه ارتباطی با سایر صفحات سایت نداشته باشد، خزنده‌های گوگل نمی‌توانند آن را کشف کنند و در نتیجه این صفحات از نظر سئو و ایندکس شدن به طور جدی دچار مشکل می‌شوند.
با این حال، در صورتی که صفحات یتیم به نوعی دیگر قابل شناسایی باشند، احتمال ایندکس شدن آن‌ها افزایش می‌یابد. به عنوان مثال، اگر این صفحات از طریق نقشه سایت (Sitemap) یا بک‌لینک‌های خارجی به سایر سایت‌ها یا منابع اینترنتی مرتبط لینک داده شده باشند، گوگل ممکن است به آن‌ها دسترسی پیدا کند و آن‌ها را ایندکس کند. در این حالت، حتی اگر صفحات یتیم هیچ لینک داخلی نداشته باشند، امکان ایندکس شدن از طریق لینک‌های خارجی یا نقشه سایت وجود دارد.
با این وجود، حتی اگر صفحات یتیم از طریق این روش‌ها ایندکس شوند، همچنان از نظر سئو در اولویت پایین‌تری قرار خواهند داشت. این صفحات به دلیل نبود لینک‌های داخلی از سایر صفحات سایت، معمولا اعتبار (Link Juice) کمتری دریافت می‌کنند و در نتیجه تأثیر کمی در رتبه‌بندی سایت خواهند داشت.
گوگل همچنین صفحاتی که لینک داخلی کمتری دارند را به‌عنوان صفحات کم‌اهمیت‌تر در نظر می‌گیرد و آن‌ها را در رتبه‌های پایین‌تری ایندکس می‌کند. بنابراین حتی اگر صفحه یتیم از طریق نقشه سایت یا بک‌لینک‌های خارجی ایندکس شود، بدون وجود لینک‌های داخلی و پیوندهای متقابل از صفحات دیگر، این صفحات نمی‌توانند نقش مؤثری در بهبود رتبه‌بندی کلی سایت ایفا کنند.
تأثیر صفحات Orphan بر تجربه کاربری و ساختار سایت
زمانی که کاربر نتواند به‌راحتی از محتوای یک صفحه به محتوای مرتبط و مکمل هدایت شود، تجربه کاربری به‌طور قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند. در واقع، وقتی لینک‌های داخلی به‌درستی و به‌طور منطقی در صفحات مختلف سایت قرار نگیرد، کاربران ممکن است نتوانند به اطلاعات یا محتوای مرتبطی که نیاز دارند دسترسی پیدا کنند. این مسئله باعث می‌شود که کاربر از روند مرور سایت ناامید شود و برای یافتن اطلاعات بیشتر به سایت‌های دیگر مراجعه کند. این نوع تجربه نه‌تنها رضایت کاربر را کاهش می‌دهد، بلکه همچنین باعث می‌شود که کاربر سایت را به‌عنوان منبعی مفید و کاربردی نبیند و احتمال بازگشت او به سایت در آینده کم شود.
علاوه بر این، عدم وجود لینک‌های داخلی مناسب می‌تواند ساختار سایت را به‌هم‌ریخته و غیرمنسجم نشان دهد. این نوع ساختار نامنظم باعث می‌شود که سایت به‌نظر بی‌نظم و گیج‌کننده بیاید و در نتیجه کاربران احساس کنند که از سایت استفاده کردن برایشان دشوار است. در این حالت، کاربران نمی‌توانند به‌راحتی اطلاعات مورد نظر خود را پیدا کنند یا به بخش‌های دیگر سایت راه یابند. این مشکل باعث ایجاد حس سرگردانی در میان کاربران می‌شود و آن‌ها را از ادامه جستجو در سایت منصرف می‌کند. این نوع سردرگمی به‌ویژه زمانی بیشتر به چشم می‌آید که سایت دارای محتوای زیاد و متنوعی باشد،\ اما دسترسی به آن‌ها به‌راحتی امکان‌پذیر نباشد.
این وضعیت علاوه بر کاهش رضایت کاربر، می‌تواند نرخ پرش (Bounce Rate) سایت را افزایش دهد. وقتی کاربر نتواند به محتوای مورد نظر خود دست پیدا کند و از صفحه‌ای که وارد آن شده خارج شود، نرخ پرش سایت بالا می‌رود. افزایش نرخ پرش یکی از سیگنال‌های منفی برای موتورهای جستجو است و ممکن است به‌طور مستقیم به اعتبار کلی سایت آسیب وارد کند.
بانس ریت چیست + تفاوت آن با Engagement Rate
موتورهای جستجو مانند گوگل از رفتار کاربران در سایت‌ها برای تعیین کیفیت آن‌ها استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، اگر تعداد زیادی از کاربران تنها پس از چند ثانیه از ورود به سایت آن را ترک کنند، این سیگنال به موتور جستجو ارسال می‌شود که نشان‌دهنده کیفیت پایین سایت است. بنابراین، بهبود تجربه کاربری و ساختار منظم سایت از طریق لینک‌دهی داخلی مناسب، به کاهش نرخ پرش و بهبود اعتبار کلی سایت کمک خواهد کرد.
چگونه از ایجاد صفحات یتیم در آینده جلوگیری کنیم؟
برای جلوگیری از ایجاد صفحات یتیم در آینده باید موارد زیر رعایت شود:
- طراحی و اجرای استراتژی لینک‌سازی داخلی منظم
- افزودن هر محتوای جدید به حداقل یک صفحه مرتبط
- استفاده از CMS یا افزونه‌هایی که هشدار لینک ندادن به محتوای جدید را می‌دهند
- بازبینی دوره‌ای ساختار لینک‌های داخلی با استفاده از ابزارهای تحلیلی
